Ծածանվում են դրոշները ազգային,
Արև ծագեց Արարատի գագաթին,
Ցնծում է ողջ ՀԱՅԱՍՏԱՆը ազգովի
Սպասում է իր Անդրանիկ զաւակին:
ԿՐԿՆԵՐԳ.- Ճիշդ ժամանակին եկար զորավա՛ր,
Քեզ են սպասում քաջեր անհամար,
Դէպի Մուշ-Սասուն, դէպի Գանձասար,
Դէպի քաջ Զէյթուն, Մուսա լեռ մեզ տա՛ր:
Կրկնվում է պատմությունը հայ ազգի,
Անկախության շեմին ենք մենք բաղձալի,
Պատրաստ ենք և ունենք ուժեր հուսալի
Առաջնորդի՛ր, Հայոց արծի՛վ պանծալի:
ԿՐԿՆԵՐԳ.- Ճիշդ ժամանակին
Ու երդւում ենք, քանզի ուրիշ ճար չկա,
Առաքելոց Մշո Սուրբ վանքը վկա
Քո աճիւնին հաղթանակներ տանք ըն
Փառքը միայն հաղթանակով ետ կը գա
ԿՐԿՆԵՐԳ.- Ճիշդ ժամանակն է…
խոսք և երժ.՝ Գուսան Հայկազուն
Պատերազմ եք գնում, բարով գնացե՛ք,
Վարդանի արյունն է Ձեր մեջ, իմացե՛ք,
Նոր կազմավորված Հայոց բանակի,
Առաջին զինվորն եք, հպարտ գնացե՛ք:
Կրկներգ։
Ինչքան էլ, որ դժվար լինի, դիմացե՛ք,
Վախկոտն ամեն օր է մեռնում, իմացե՛ք,
Քաջերը` մեկ անգամ, փառքով, իմացե՛ք,
Հողն արյունով են պահում, իմացե՛ք:
Քաջերի կորստով, ցավել ենք դարեր,
Հողի կորստով` հազարամյակներ,
Այժմ շատ են մեզ պետք մեծ հաղթանակներ,
Դեպ փառք ու հաղթանակ, այսպես գնացե՛ք:
Կրկներգ։
Դուք մեր նախնյաց հողը նորից ե՛տ բերեք,
Մեր Հայկազյան փառքը նորից ե՛տ բերեք,
Մուշն ու Սասուն, Արարատը ե՛տ բերեք,
Դեպ Արցախ, Մուսա լեռ բարով գնացե՛ք:
Արծիվ սլացի՛ր, Տաճկահայաստան,
Գնա, դու հասի՛ր Էրզրում ու Վան,
Գնա, դու ասա, որ կգանք զորքով,
Ուխտ ենք մենք արել խաչով ու սրով:
Արծիվների բույն՝ չքնաղ Տալվորիկ,
Քո մեջ փառք առավ հերոս Անդրանիկ:
Սերոբ ու Գևորգ, Հրայր, Արաբո,
Հենդոն մշեցի, քաջն Մախլուտո:
Ֆիդայական խմբերով մենք կերթանք առաջ,
Շուն թուրքերուն տանք արժանի հարված,
Սուրբ եռագույնը թո՛ղ միշտ փողփողա,
Նրանց հիշատակ՝ ով ողորմածա:
Արաբոն ընկել էր կռվում քաջարի,
Գնանք հայեր, գնանք ընդեմ թուրքերի,
Մարութա լեռներում առյուծն էր ընկել,
Վրեժը մեր սրտում կռվենք թուրքի դեմ:
Կրկ.
Արաբո,Արաբո քաջ ֆիդայապետ,
Գնանաք հայեր, գնանք կռվենք թուրքի դեմ:
Արցունքոտ աչքերով կռվում են տղերք,
Շուն թուրքերու սրտում խրում են սրեր
ընկավ ազգի հերոս քաջ ֆիդայապետ,
Վրեժը մեր սրտում կռվենք թուրքի դեմ:
Կրկ.
Արաբո,Արաբո քաջ ֆիդայապետ,
Գնանաք հայեր, գնանք կռվենք թուրքի դեմ:
Հայոց սեգ լեռներում առյւծն էր ընկել,
Էլ չի լսվում երգը, հայդուկի պարը,
Ֆիդայու աչքերում արցունքն էր սառել,
Անվախ Արաբոյի արյունն էր հեղվել:
Կրկ.
Արաբո,Արաբո քաջ ֆիդայապետ,
Գնանաք հայեր, գնանք կռվենք թուրքի դեմ:
Ցորեն եմ ցանե
Կրկնակ. – Ցորեն եմ ցանե արտը, ծլե, կանաչե, Հեռու տեղ ախպեր’մ ունիմ, անկաջը կանչե:
- Կաքավ եմ քարի միջին, ցորեն եմ ցանե, Ձեն կուտամ ձորի միջին, ցորեն եմ ցանե:
- Հանդեն ծաղիկ քաղել եմ, ցորեն եմ ցանե, Դաստա արել, կապել եմ, ցորեն եմ ցանե:
- Կաքավ եմ, սար ման գուկամ, ցորեն եմ ցանե, Բլբուլ եմ, բաղ ման գուկամ, ցորեն եմ ցանե:
- Գնացել ու եկել եմ, ցորեն եմ ցանե, Չարոխ գուլպես կոկել եմ, ցորեն եմ ցանե:
- Խաղ կանչող իմ ախպերը, ցորեն եմ ցանե, Կըպտտի արտերը, ցորեն եմ ցանե: