Թե ինչ անհագ էի շնչում թթվածինը, չեմ կարող բացատրել: էլի ճամփորդում եմ, էլի բնություն ու էլի Հայաստան աշխարհ:
Կրթահամալիրում Ձմեռային ազգագրական փառատոնն է և այն մեծ հարթակ է ցուցադրելու ամիսների աշխատանքը, բացահայտելու նորը, տեսնելու քոնը: Իսկ Արագածոտնի մարզի Ներքին Թալին գյուղը իմն է, Դաշտադեմի ամրոցը գեղեցկություն, որ երբեք էլ նորից տեսնելն ու այնտեղի օդը շնչելը ինձ չի հոգնեցնի ու չի ձանձրացնի: Ու ճանապաչհն այսօր մեզ բերեց կրկին մերը տեսնելու:
Դաշտադեմի ամրոցում իրական ազգագրական տոն էր: Զուռնայի ու թմբուկի նվագակցությամբ պարեցինք «Կարնո քոչարի» պարը, երգեցինք մի շարք հայրենյան երգեր ու պարերգեր:
Աննա Երիցյանի բլոգ 