Դեկտեմբերի 5-ին պատմության դասավանդող Վարդան Կարապետյանը կազմակերպել էր դաս-պարապմունք Օշականում: Սովորողները դասը անցկացրին Մեսրոպ Մաշտոցի դամբարանում՝ շիրմաքարի առջև, այնուետև՝ Ոսկեդարը ուսումնասիրեցին եկեղեցու բակում գտնվող Մաշտոցի արձանի շուրջ:
Վերլուծում եմ, թե ինչ պայմաններում անցավ դասը: Այդ պայմանները մեր ժամանակ էլ կար և ինչի՞ չէինք օգտագործում, ինչ-որ քարացած կանոնակարգ, անիմաստ օրենքներ: Դասասենյակի չորս պատերն արի ու տես ոչինչ չեն տալիս, կարելի է նույն դասն անել բաց երկնքի տակ, հանգիստ առնել ավանդական պարերգ բռնելով: Տարածքն ուսումնասիրելով զբոսնել ու նորից անցնել դասին: Կարճ ասած դեկտեմբերյան այս գեղեցիկ օրը սովորեցրեց, որ կարելի է սովորել ամեն տեղ, ամեն ինչ ու ցանկացած տարիքում: Երբեք ուշ չէ փոխել կյանքի նկատմամբ ունեցած հայացքները:
Աննա Երիցյանի բլոգ 